Ο ηθοποιός Christopher Reeve που έγινε παγκοσμίως γνωστός όταν ενσάρκωσε τον "Superman" στην ομώνυμη ταινία του Hollywood το 1978, υπέστη έναν σοβαρό τραυματισμό κατά τη διάρκεια αγώνων ιππασίας το 1995. Ο ηθοποιός πετάχτηκε από το άλογο και λίγα δευτερόλεπτα ήταν αρκετά ώστε ο "The Man of Steel" να χάσει όλες τις δυνάμεις του και να μείνει τετραπληγικός. Ο ίδιος μετά το μοιραίο ατύχημα του ασχολήθηκε ενεργά με τον ακτιβισμό ιδρύοντας το "Christopher Reeve Paralysis Foundation".

To 2003 o Dr Roberts Brooks σε άρθρο στην προσωπική του ιστοσελίδα drrobertsbrooks.com παρουσίασε τον Christopher Reeve ως ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα ψυχικά ανθεκτικού ανθρώπου. Το άρθρο βασίστηκε σε συνέντευξη που είχε δώσει ο ηθοποιός στο περιοδικό "Attache".

H εν λόγω συνέντευξη κατά τον Brooks (2003), είναι πραγματικά δυνατή καθώς ο Christopher Reeve με τα λεγόμενα του παραδίδει μαθήματα ανθεκτικότητας κινητοποιώντας σε δράση και ενθαρρύνοντας για θετικό τρόπο αντιμετώπισης των αντιξοοτήτων.

Πιο αναλυτικά ο Christopher Reeve μεταξύ άλλων ανέφερε πως:

1. Μην ψάχνεις για τον λόγο που συνέβη ό,τι συνέβη. Για τον Christopher Reeve είναι εντάξει να νιώθει κάποιος θυμό με ένα τραυματικό γεγονός αλλά στη συνέχεια υποστηρίζει πως αφού κάποιος επιβιώσει από αυτό η πρόκληση είναι είναι να καταλάβει και να βρει έναν νέο και ίσως διαφορετικό τρόπο ζωής με νόημα.

"Πιστεύω ότι η παράλυση είναι μια επιλογή. Είμαι παράλυτος στην κυριολεξία όμως από πολλές απόψεις είμαι ελεύθερος. Πολλοί άνθρωποι είναι απαλλαγμένοι από φυσικούς περιορισμούς, αλλά παραλύονται από φόβο και άγχος, κατάθλιψη και το αίσθημα αδυναμίας. Δεν έχουν πίστη ότι η ζωή τους θα βελτιωθεί. Και είναι τόσο καλοί όσο και παράλυτοι."

Christopher Reeve

2. Να βρίσκετε λύσεις και όχι περιορισμούς. Αν κάποιος αποφασίσει να βάλει παρωπίδες και να εστιάζει το βλέμμα του μόνο στους περιορισμούς, περιορίζει τις δυνατότητες.

3. Η ψυχική ανθεκτικότητα δεν σημαίνει άρνηση της ύπαρξης συναισθημάτων όπως η θλίψη ή ο θυμός, αλλά διαχείριση αυτών για να μην εγκλωβίσουν κάποιον στην στασιμότητα. Ο Christopher Reeve για αρκετά χρόνια περνούσε κάθε πρωί τα πρώτα 20 λεπτά κλαίγοντας ή ονειρευόμενος τη ζωή του πριν το μοιραίο ατύχημα. Ωστόσο μόλις το 20λεπτο περνούσε επέστρεφε στις καθημερινές ασχολίες του.

"Όλο το πρόγραμμα μου απαιτεί να μείνω στο παρόν. Υπάρχουν τόσα πολλά να κάνουμε."

Christopher Reeve

Ο Christopher Reeve δεν αρνιόταν τα συναισθήματα του, έκλαιγε όταν το ένιωθε αλλά εξασκούσε προσωπικό έλεγχο θέτοντας όρια στα συναισθήματα εκείνα που εμπόδιζαν την εξέλιξη του.

4. Να είσαι απασχολημένος. Ο ηθοποιός υποστήριζε τη σημαντικότητα του να δεσμεύσεις τον εαυτό σου με κάποιας μορφής σωματική δραστηριότητα ή με τον ακτιβισμό. Ο ίδιος πίστευε πως η συνεχιζόμενη φυσικοθεραπεία τον βοήθησε να ανακτήσει την κίνηση σε μέρη του σώματος που φαινόταν αδύνατο αμέσως μετά το ατύχημα. Ο ακτιβισμός από την άλλη μεριά περιλαμβάνει την πάλη για μία αιτία ένα όραμα ή ένα ιδανικό. Είναι σημαντικό για τον καθένα από εμάς να δίνει προτεραιότητα στις αξίες του και να διασφαλίζει ότι διαθέτουμε χρόνο και ενέργεια σε εκείνες τις δραστηριότητες που αντικατοπτρίζουν τις αξίες μας. Αν δεν ζούμε και δεν εφαρμόζουμε αυτές τις αξίες, θα ζήσουμε άδειες ζωές γεμάτες δυσαρέσκεια.

5. Μην ψάχνετε για γρήγορη λύση. Ο ηθοποιός εκτιμούσε πως οι πιο σημαντικοί στόχοι χρειάζονται χρόνο για να επιτευχθούν. Οι μακροπρόθεσμοι στόχοι επιτυγχάνονται καλύτερα όταν απαρτίζονται από μικρότερους στόχους από μικρότερα αλλά σημαντικά επιτεύγματα

O Christopher Reeve ήταν ένας ψυχικά ανθεκτικός άνθρωπος, αποτελώντας παραδείγματα προς μίμηση καθώς υπενθυμίζει σε όλους μας πως η ειδοποιός διαφορά μεταξύ νικητή και ηττημένου δεν είναι το τι σου συμβαίνει αλλά το πως αντιμετωπίζεις αυτό που σου συμβαίνει και ο Christopher Reeve πέρασε στην αιωνιότητα για το θάρρος τους.